Farewell Fest (dag 1) Boogie Beasts - Doghouse Sam & His Magnatones - Les Generals Jack De Blauwe Kater Leuven (since 1994)(15-12-2017) reporter & photo credits: Freddie info club: De Blauwe Kater info bands: Boogie Beasts (B) - Doghouse Sam & His Magnatones (B) - Les Generals Jack (B) © Rootsville 2017

Onheilspellende berichten kan je enigszins wat verdringen maar de dag des oordeels is nooit ofte nimmer te ontlopen, zo ook het 'Farewell Fest' van die iconische club in de Hallegang te Leuven. Het was als een donderslag bij heldere hemel toen deze zomer het bericht verscheen dat 'De Blauwe Kater' eind 2017 definitief zijn deuren zou gaan sluiten. Treurnis alom bij vele jazz en blues liefhebbers in gans België want gedurende zovele jaren was dit voor vele muziekliefhebbers en studenten een thuis geworden.

De overbekende 'Blue Mondays' waren sinds jaren een vast gegeven en leverden altijd een vol huis af. Vele blues muzikanten vonden hier hun reden van bestaan en niet het minst Jan Jaspers van de Boogie Beasts zou als een Siamese tweeling verbonden worden met deze authentieke club. Het was allemaal de schuld van een projectontwikkelaar die Gert & Co een niet te weigeren voorstel deed en in tijden van 'money, money' konden we dit wel begrijpen. De 'real' blues zien we al jaren verdwijnen en daar behoorde ook deze 'De Blauwe Kater' bij. Voor vele bands was het zaaltje van 'De Blauwe Kater' ook een uitvalbasis voor het voorstellen van een nieuw album. Vorig jaar nog hielden 'The Blue Chevy's' hier aan algemene volksverdadering voor de voorstelling van hun nieuw album 'Turn It Back' (concert report).

Als ode aan deze club hebben we bij Rootsville de laatste maanden dan ook van de nood een deugd gemaakt en zo werd mijn vaste stek hier door de 'tappers' Steffie en Bas steevast vrijgehouden. Gelukkig is 'patron' Gert nog veel te jong om op pensioen te gaan al hebben hij en zijn vennoten misschien wel de lotto gewonnen. Er waren zelfs enkele bands bij die van de gelegenheid gebruik hebben gemaakt en zo deze club nog vlug in hun 'To Do' lijstje hebben aangevinkt. Heugelijk was dan ook het nieuws dat er een nieuwe locatie was gevonden voor het verder zetten van de 'legacy' van deze iconische club. 'Villa Ernesto' aan de 'Vismarkt' zou in de nabije toekomst worden omgedoopt tot 'De Blauwe Kater' versie 2.0. Het ging zelfs redelijk snel in die mate dat er al een voorwaardelijke datum werd vooropgesteld. Zaterdag 17 maart 2018, vrijhouden die dag!!!

Met al dit vergaarde nieuws gaan we er dus geen al te treurige gebeurtenis van maken op dit 'Farwell Fest'. Een tweedaagse waarop de Belgische bluescène centraal zal komen te staan. Twee dagen feest en zes bands die hier nog een allerlaatste keer achteraan in het zaaltje van 'jetje' komen geven. Beginnen doen ze met een band die hier nog maar pas op een 'Blue Monday Sessie' hebben opgetreden, en dit zijn 'Les Generals Jack'.

'Les Generals Jack' komen stilaan weer tot leven na een sabbat periode waar 'Generaal Marc' even zich kwam toe te leggen op zijn job als 'papa'. Het vergde evenwel een beetje overredingskracht van de twee andere 'Generaals' Toon en Bart om hem van de 'papfles' te onttrekken krijgen alvorens dit een vaste gewoonte zou zijn gaan worden. Ook voor 'Les Generals Jack' was deze 'Blauwe Kater' een plaats die met enige nostalgie in het hart werd gedragen.

Met hun moto 'A Chacun Son Blues' draaien ze toch al sinds 1999 mee en we kunnen stellen dat mede door het verdwijnen van 'El Fish' dit trio is kunnen ontstaan. Tijdens die tijdspanne van 18 jaar vinkten ze ook al wat festivals aan en stonden in ze vorig jaar nog op 'Swing'. Op 'Acosse' stonden ze ook al een paar keer de affiche en 'Nuit du Blues de Charleroi' was ook al niet vreemd voor deze generaals. 'Pjeireblues' was hun zelfs op het lijf geschreven mede door het speciale karakter van dit festival.

Voor deze gelegenheid zijn 'Les Generals Jack' weer volledig want sinds enkel jaren is ook Christophe Millet op percussie en bongo's toegevoegd. Enigszins anders dan anders , het zijn trouwens 'Les Generals Jack, beginnen ze vanavond met een heerlijk instrumentaaltje van Ry Cooder. Het stond in de sterren geschreven dat het ook vandaag hier een 'full house' zou gaan worden. Met nummers als 'No Gun' en het verhaal over Toon's ezels laten ze duidelijk horen dat hun 'blues' als onsterfelijk mag worden beschouwd. Ze diepen zelfs nummers op die ze hier 20 jaar geleden al speelden. Uiteraard ook werk uit hun meest recente album 'Acajou' zoals het soulnummer '25 Miles' en 'Let You Go', en zo wordt het hier ook letterlijk feesten in 'De Blauwe Kater' met een heuse sing-a-long, Pa Ra Ra Ra Ra Ra Pa Ram Pam Pam en de ambiance is al van meet af aan top.

'Doghouse Sam & His Magnatones' zijn next on the bill. Wouter Celis AKA Doghouse Sam en zijn Magnatones, Jack O'Roonie en Franky Gomez, hebben nog maar recent de MOD te Hasselt nog eens laten vollopen met de voorstelling van derde boreling 'Going Places' (album report). Net als de vorige 'Les Generals Jack' is ook dit trio niet exact vast te pinnen op het 'label' blues. Voor de aanwezige internationale horde studenten uiteraard een manier om de wereld te laten kennismaken met wat we hier allemaal te bieden hebben. Uiteraard zal hun nieuwste album centraal staan op die 'Farewell Fest'.

Ook zij diepen uit hun arsenaal van 3 albums als 'Buddha', Knock Knock' en Going Places', so 'Let's Get It On'. Met de inbreng van wat Doghouse Sam noemt een 'double shuffle' zet zo goed als de ganse zaal zich in beweging met op de voorgrond 'DC Snakebuster' die het behoorlijk laat shaken. Alsof hij aan het dansen slaat met de duivel ;-). Deze 'Doghouse Sam & His Magnatones' is een uiterst volledig geheel en kunnen op geen foutje worden betrapt, en dit heeft natuurlijk te maken met de oustanding rhyhtm section als Jack O'Roonie en Franky Gomez.

Hun opzwepende nummers maken dat deze zaal in een heuse party wordt omgetoverd en dat komt de meer dan uitstekende sfeer uiteraard ten goede. 'Nearly All The Time' is een voorbeeld van uitmuntende 'Western Swing' maar daar merken deze uitbundige meute al lang niets meer van. Having fun is hun motto hier vandaag, zelfs wanneer die excellente rhyhtm 'n blues even wordt verdrongen door een blues nummer. Hun next move was 'Your Next Move' waarbij Franky Gomez een waanzinnige drumsolo laat horen, let's go crazy!!! Feestje gedaan? Una mas dan maar al worden dit er al vlug twee en zo werd deze inbreng een gepaste ode aan dit Farewell Fest, signature een Engelsman, een Nederlander en een...Limburger :-) Great job Guys!

Met Jan Jaspers in de rangen was het gewoonweg ondenkbaar dat de 'Boogie Beasts' hier niet zouden aantreden. Aan hun de eer om de lont aan het spreekwoordelijke vat hier vanavond te gaan aansteken. Je kon er ook al niet gaan naast kijken want gedurende de voorbije twee concerten was het 'BB' logo alom aanwezig en dat noemt m'n dan marketing ;-). Jan, Gert, Lord Benardo en The Goon Mat aka de 'Boogie Beasts' zitten volop in een periode van brainstormen over hun nieuwe plaat die nu toch stilaan vorm mag beginnen krijgen en ook voor hun is dit de perfecte afsluiter van 2017.

Ooit ontstond hier aan 'den toog' het idee van Voodoo Boogie en dus is het daaruit volgende idee van de 'Boogie Beasts' misschien ook wel toe te schrijven door het bestaan van dit café. Binnen komen zat er hier op dit moment niet meer in en zelfs de 'Hallegang' was volzet, moet er nog zand zijn? Binnen in de zaal werd het drummen voor de afsluitende band van vanavond te kunnen beleven en wanneer een bevallige schone me komt vragen wie de volgende groep is verschijnen er wel enkele fronsen op mijn voorhoofd en kijk ik van...heuuuuu.

Jan Jaspers en Gert Servaes speelden ervoor bij de psychodelische blues band Voodoo Boogie en zijn ook wereldberoemd in het Leuvense als de 'Voodoo Twinz'. Mathias Dale en Fabian Bennardo zijn familie van elkaar zowel privé als bij het duo Lord Benardo & The Goone Mat. Hun passie voor dezelfde muziek vonden ze bij de 'Boogie Beasts' die in 2015 het sterke album 'Come and Get Me' op de markt brachten. Union fait la Force.

Dat 'zij' hun ding zouden gaan doen werd duidelijk met 'Shake'em' en zie, de zaal van 'De Blauwe Kater' transformeerde vooraan in een danstempel. De 'Boogie Beasts' ten voete uit en zo volgden maar alsmaar meer personen het voorbeeld van de danswillegen. Het zou trouwens vreemd aangevoeld hebben moest dit niet zo zijn geweest. De beesten terug in hun element en zo krijgen we een wel zeer gesmaakte versie van Paul McCartney zijn 'Fab Four' hun 'Helter Skelter'. Hun 'Boogie Chillun', yep het blijft een ambiancemaker 'pur sang' maar wanneer ze aanzetten met 'Calling My Name' voelden de fans nattigheid al blijft het einde met nummers als 'Vegas' en 'Disco' nog altijd een waanzinnige uitsmijter. Een gesmaakt einde van dit eerste deel en dan volgt er nu het zwaarste deel van de avond en dat is buiten komen zonder kleerscheuren.

Het eerste deel van dit tweeluik zit erop en zijn we toe aan de nodige rustperiode om hier morgen nog eens een aller...allerlaatste keer alles te geven. CU tomorrow!

Pa Ra Ra Ra Ra Ra Pa Ram Pam Pam, let's get the party started